گالری رویاهای من

دوست دارم جستجو در جنگل موی تو را

از خدا چیزی نمی‌خواهم به جز بوی تو را

دختر زیبای جنگل‌های آرام شمال

از کجا آورده دست باد گیسوی تو را؟

آستینت را که بالا داده بودی دیده‌اند

خلق رد بوسه من روی بازوی تو را

چشم‌هایت را مراقب باش، می‌ترسم سگان

عاقبت در آتش اندازند آهوی تو را

کاش جای زندگی کردن در آغوشت، خدا

قسمتم می‌کرد مُردن روی زانوی تو را

ناصر حامدی

لبانت قند مصری ، گونه هایت سیب لبنان را

روایت می کند چشمانت٬ آهوی خراسان را

من از هر جای دنیا ، هر که هستم٬ عاشقت هستم

به مِهرت بسته ام دل را ، به دستت داده ام جان را

چنانت  دوست می دارم٬ که با شوقِ تو می خواهم

بسازم وقف چشمت٬ تاک های مستِ پَروان را

بقیه در ادامه مطلب...

حال من خوب است اما با تو بهتر می‌شوم
آخ ... تا می‌بینمت یک جور دیگر می‌شوم

با تو حس شعر در من بیشتر گل می‌کند
یاسم و باران که می‌بارد معطر می‌شوم

در لباس آبی از من بیشتر دل می‌بری
آسمان وقتی که می‌پوشی کبوتر می‌شوم

آنقدرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می‌توانم مایه گهگاه دلگرمی شوم

میل - میل توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سرد پرپر می‌شوم

مهدی فرجی

پاییز کوچک من

دنیای سازش همه رنگ‌هاست

با یکدیگر

تا من نگاه شیفته‌ام را

در خوش‌ترین زمینه به گردش برم

و از درخت‌های باغ بپرسم

خواب کدام رنگ

یا بی‌رنگی را می‌بینند

در طیف عارفانه پاییز؟

حسین منزوی

چون نمایی آن رخ گلرنگ را
از طرب در چرخ آری سنگ را

بار دیگر سر برون کن از حجاب
از برای عاشقان دنگ را

تا که دانش گم کند مر راه را
تا که عاقل بشکند فرهنگ را

تا که آب از عکس تو گوهر شود
تا که آتش واهلد مر جنگ را

من نخواهم ماه را با حسن تو
وان دو سه قندیلک آونگ را

من نگویم آینه با روی تو
آسمان کهنه پرزنگ را

دردمیدی و آفریدی باز تو
شکل دیگر این جهان تنگ را

در هوای چشم چون مریخ او
ساز ده ای زهره باز آن چنگ را

گل بود و می شکفت بر امواج آب ماه
می بود و مستی آور
مثل شراب ماه
شبهای لاجوردی
بر پرنیان ابر
همراه لای
لای خموش ستاره ها
می شد چراغ رهگذر دشت خواب ماه
روزی پرنده ای
با بال آهنین و نفس های آتشین
برخاست از زمین

بقیه شعر در ادامه مطلب...

باران گرفت نیزه و قصد مصاف کرد

آتش نشست و خنجر خود را غلاف کرد

گویی که آسمان سر نطقی فصیح داشت

با رعد سرفه های گران سینه صاف کرد 

تا راز عشق ما به تمامی بیان شود

با آب دیده آتش دل ائتلاف کرد

جایی دگر برای عبادت نیافت عشق

آمد به گرد طایفه ی ما طواف کرد

اشراق هر چه گشت ضریحی دگر نیافت

در گوشه ای ز مسجد دل اعتکاف کرد

تقصیر عشق بود که خون کرد بی شمار 

باید به بی گناهی دل اعتراف کرد

قیصر امین پور

متن کامل در ادامه مطلب...

مرا به جرم همین شعر متهم کردند

و ... در توهمشان، فتح بر قلم کردند

سپیده، باز قلم ها نوشت از راهی 

که پای هم قدمی را در آن قلم کردند

بقیه در ادامه مطلب...

امشب غزل مرا به هوایی دگر ببر تا هر کجا که میبردت بالو پر ببر
تا نا کجا ببر که هنوزم نبرده ای اینبارم از زمینو زمان دورتر ببر

اینجا برای گم شدن از خویش کوچک ست جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر
آرامشی دوباره مرا رنج میدهد نگذار در سکوتمو سوی خطر ببر , نگذار در سکوتمو سوی خطر ببر

دانلود و ادامه ی متن آهنگ در ادامه مطلب...